Monday, October 1, 2007

Les Kokusu

Önce akbabalar parcalar, sonra sinekler gelir kokusuna, derken böcekler temizlemeye baslar kalanlari, bir bakmissin topraga karismis, geride kokusundan nebze kalmamis. Hicbirsey kalmamis.
Ben de öyle bekliyorum bir köseye siginmis. Kokumdan nebze kalmayana kadar. Canim yaniyor. Canim yaniyor...

5 comments:

Eşref Eşkinat said...

Ölümü iyi bilmeyecek kadar gençsiniz, ayrılık da ölüm kadar zor gelir sizin yaşınızda. Ölüm Allahın emri, ayrılık olmasaydı..

Bu da geçer yahu...

enigma said...

yorumunuz icin tesekkürler esref bey.. ama yasa baglamayin bence... ölene kadar kimse iyi bilemez bence.

Gececginden eminim:)

Anonymous said...

endişelenir ya bazen sevdiklerimiz, sanki bir yere gidecekmişiz gibi, yaşananın ruhudur yazılan her kelime , soyutun somutu...
ama geçiyor her şey ...
bende biliyorum...
ayrıca yazı ve fotograf super...

SURREALISM said...

Şizofreni, Göztepe tren istasyonuna atılan bir kedinin ensesinden çıkmış 'iliksiz boyun kemiği' gibi kokar.

enigma said...

iyi bakalim...