Sunday, December 30, 2007

Okumanizi tavsiye etmem: Yazmasam olmazdi

.
.


Icimdeki hip hopcu ölmemis, Snoop Dogg ve Pharell dinledim ve dansettim, "shake that mother f*ckin' ass" lafi da hic dokunmadi, ohh canima degsin. Bunun sebebi? Bu sabah Kurat Buk'un "Komple bilmemneyiz" adli parcasiyla uyandim ve ardindan hemen gelecegime dair bir plan kurdum kendime:
Okulu bitirir bitirmez onu (Kurat Buk'u) kursuna dizip, mikroplari yayilmasin diye kirec kuyusuna gömdükten ve üstüne amerikan filmlerindeki agir abiler gibi "ahahahahaaa" diye gülüp altin disimi gösterdikten sonra, atildigim hapishanede "Hanim Aga" lakabini alip, mükemmel tespih cekerek icerde uyusturucu satan rakibim Rukiye ile fakir oldugu icin alay edecegim ve onun malini gözleri önünde yakacagim. Ates gözlerime yansiyacak ve ben "Bundan sonra burada benim dedigim yapilacak" diyecegim ona yakip yikan bir ses tonuyla. Rukiye, hayatinda gögüs gerdigi acilara dayanamamis, onu döven kocasini ve iki cocugunu dogramaktan iceri atilmistir. Benim icimdeki erdemi anladiginda sucunun agirligiyla bana siginacak ve "Ana" diye hitap edecek ondan sonra. Sonra para babasi olan "baglantilarim" beni hapishaneden kurtarinca, oradan ayrilirken "Hakkinizi helal edin hanimlar, sen de akilli (bunlar noktasiz i degil, ayrica le'ler bastira bastira söyleniyor) ol Rukiye!", diyerek ayrilacagim yanlarindan, "kendine iyi bak Abla, seni özleyecegiz" diyen sesler yankilanacak kulagimda, ve ben arkama bakmadan sislerin arasindan yürüyerek ebediyen kaybolacagim... Maledivlere mesela. Kaltaklarim olur orada, alir satar gecinirim iste bir türlü. Ekmek parasi, cüzdan yarasi. Degerlerini yitirmemis bir kadin olarak kötülerden calip fakirlere dagitacagim. Sonra saatim calacak ve ben Berlin'de delilik dedigimiz o ucurumun ve dibinde beni bekleyen ac aslanlarin üzerine gerilmis ipek urganin üstünde akrobatlik yaptigimin farkina varacagim - ve ölüm korkusuyla dengemi tutmaya calisacagim.
Keske yetmisli yillarda bir uyusturucu bagimlisi olarak bu hayata sacimda ciceklerle veda etmis olsaydim, ölürken de "California Dreamin' " calmis, kimse de farkima varmamis olsaydi. Ey gidi ciceklerin cocuklari...
Böyle bir yazi yazdigim icin beni affedin, sinirliyim hafiften.

8 comments:

Anonymous said...

Dilomilo! Lan dur yilbasinda bunlar ne bicim laflar öyle. sinirli girme güzelim yeni yila, öyle devam eder diyorlar.
Yeni yilin kutlu olsun canim arkadasim, seni coook özledim.
Italya'dan selamlar, sevgiler, mucklar, falan filanlar,
Aylamayla :)

enigma said...

Italya mi? leng :)
Senin de yeni yilin kutlu olsun güzeller güzeli, kucak dolusu sevgiler sana ve babana...

ne yazdı ne yazamadı said...

hihuha bayıldım bu yazına...bugün biri bana "sen de sinirlerini bozma" dedi de o yüzden bu kurat buk fantezini ve geri kalanını çok sevdim. bence sinirli bir insana sinirlenme demiyin anacım bi zahmet. sinirleniyorsa bir bildiği vardır. onun yerine şeker çikolata ikram edin ne biliyim yaratıcı olun biraz. dimi ama? di. di. sevgiler çok çok.

enigma said...

ahaha, tam üstüne bastin! Bi de böyle kendini kaptirmissin sinirine, karsindaki de böyle tavir alinca küplere biniyor insan.
Aynen dedigin gibi, bi lokum ya da eti puf ya da browni hallederdi aslinda herseyi :)
sevgiler mevgiler gülücükler mülücükler falan, gelsin hepsi sana :)

derin said...

Hımmm bunları yazdıracak siniride merak ettim doğrusu??????

enigma said...

Etme. Ben de anlatmayayim. Bulasicidir belki, ve bulasirsa benden nefret edersin.

derin said...

:) nefret etmek ?? bu duygunun nasıl olduğunu hiç bilmiyorum.Annem hiç öğretmedi bana,bulaşmaya gelince annem küçükken onlar içinde önlem almış yani aşılarım hepsi tamam sen benim adıma endişelenme.rahatlamaksa amaç varsın bulaşsın bir gülemseyen suret için değmez mi,ne dersin?

enigma said...

sanslisin biliyormusun:)
...ve son cümlen icin sana sarilmak istedim sevgili Derin.
Ama ben yine suskunlugumda kalayim gittigi yere kadar, ben istemeden ansizin herhangi bir sekilde cikacagini biliyorum, insanlari bu felaketten mümkün oldugu kadar korumali :)