Das Sonntagsgefühl

.
.
.
.
"Pazar günü hissi" demektir. Pazar günleri sahip oldugum ruh halini tanimlar. Okula baslayip haftaiclerini ve haftasonlarini ayirtetme kabiliyetini edindigim zamanlarda gündeme gelen bir kavramdir. Peki tam olarak nedir bu "Sonntagsgefühl"?

Sabah yedi sularinda nedeni olmadan, uykunu alamadan gözlerinin acilmasidir.
Saatlerce ayilamayip, yatakta saat oniki-onüce kadar kivrilmaktir.
Uyku ve uyku sersemligi arasi, ama kesinlikle uyanik olmaktan uzak bir haldir.
Rimelin yastiga bulasmis olmasidir.
Sakallarin, yanagininin altindaki ele batmasidir.
Komsu daireden televizyon sesi gelmesidir.
Kalkip, yatagin kenarinda bir kac dakika garip bir anestezi halinde oturmaktir Pazar günü hissi.

Kahvalti olarak aksamdan kalma soguk pilavdan bir kasik almaktir.
Cay isteyip, cay demlemeye üsenmektir.
Evde cikolata aramaktir.
Bulamamaktir.

Havanin bulutlu, kuru veya islak soguk olmasidir.
Arkadaslarin evde oldugunu bilipte, “cikalim mi?” diye aramamaktir.
Arkadaslarla Pazar günü hissini yenmeyi düsünmek, ama birsey yapmayi istemeyi isteyememektir.
Ders ya da is yapilmasi gerektigini düsünmektir. Yapamamaktir.
Ertesi gün okulun ya da isin baslayacagini animsamaktir.
Internette ilginc birseyler okumayi istemek, okudugunu okurken baska seyler düsündügün icin anlamamaktir.
Cat Power dinleyip, sarki sözlerinin sacmaligina ragmen dinlemeyi sürdürmektir.
Bir zaman sonra sözleri önemsemeyip belirsiz bir boslukta, bos bakislarla kapali televizyonun karsisinda oturmaktir.
Düsünceleri toparlayamamaktir. Ya da herhangi bir düsünceye sahip olmamak.

Saatlerin umursamazca ilerlemesidir.
Özlemektir.
Toz kokan halinin üzerine yatip mide bulantisi duymaktir.
Birsey hissedememektir.
Havanin erken kararmasidir.
Günün bitmesidir Pazar günü hissi.

***

Yazlari hep belli belirsiz,
ama sonbahari hic atlamamistir Berlin.

Soguklar ise mevsimlere bagli degildir hicbiryerde.
.
.
.
.