.
.
.
.
Günesin ortaligi
sari sepya
ve kursuni
arasi bir renge
boyadigi
agacli bir deniz
kenarina yakin,
kapisiz bir evde,
hafif bir rüzgarla
agir agir sallanan
beyaz bir perdeyi
izlemek istiyorum
saatlerce.
Üzerimde yalnizca
tenimin yükü olsun,
aklimda ise
sadece sen.
Ama ben orda
olmayayim aslinda.
Ev de olmasin, perde de...
Denize yagan yagmur gibiyim; kayip.
Havaya karisan nem gibisin; hissedilir, görünmez..
.
.
.
Monday, June 22, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
Merhaba Enigma,
Seni keşfetmek ne kadar da hoş...
sevgimle...
Enigmam,
Son iki paragraf çok ustaca olmuş bence. Devam derim.
Sevgiler,
ynyny
yanlış söylemişim: üzerimde 'den perde de ye kadar.
ynyny, canim benim, ne kadar uzun zaman gecti sen buraya ugrayali... tesekkür ederim.
kucak dolusu sevgiler
hosgeldin fuliyama...
Gerçekten çok başarılı. Harika olmuş. Devamını bekliyorum :)
P.S. Herkesler burda ne güzel...
(Yalanci bir siire bir sairden övgü?)
Asil sizin burda olmaniz ne kadar güzel efendim...
Yalan olan benim şairliim, şiirse senin kadar gerçek olmuş. Fazla tevazu iyi değildir sevgili Senem Hanım (evet ben de kendime söylerim bunu :) Ama gerçekten şiir yazmanı can-ı gönülden destekliyorum. Harika şeyler çıkıyor ortaya.
pir pirr ::
Yazar geri dönmüşşşş yaşasınnnn.Ama beni tanımaz ki şimdi.Dimi dilara.Ben tanıtayım kendimi en iyisimi:) Derin desem.Kuyu desem.Bir DERİN kuyu desem sonra sevgili yazarrr :)
Post a Comment